پمپ وکیوم دیفیوژن

(شرکت صنایع وکیوم آسیا)

پمپ وکیوم دیفیوژن

پمپ وکیوم دیفیوژن ساختار نه چندان پیچیده‌ای دارد که متشکل از یک بدنه اصلی و سرد و سه یا چهار سری نازل‌های روغن است. مکانیزم عمل پمپ وکیوم دیفیوژن به گونه‌ای است که ابتدا روغن در بویلر گرم شده و به صورت بخار گرم با فشار نازل‌ها به جداره سرد پمپ برخورد کرده و هوای مابین خود و جداره را به پایین پمپ هدایت می‌کند. روغن سرد شده حاوی مقادیری از گاز است که با بازگشت روغن به بویلر بخار شده  توسط پمپ پشتیبان که لازمه یک پمپ دیفیوژن است جمع‌آوری می‌شود. معمولا از پمپ‌هایی نظیر روتاری جهت پشتیبانی پمپ وکیوم دیفیوژن استفاده می‌شود. روغن پمپ وکیوم دیفیوژن مخصوص بوده و طبق دستورالعمل شرکت سازنده روغن پس از مدت زمان مشخصی می‌بایست روغن را تعویض نمود. این نوع پمپ به دو صورت جداسازدار و بدون جداساز گاز ساخته می‌شود.

 

پمپ دیفیوژن

همانطور که اشاره شد فشار نهایی قابل وصول با پمپهای مکانیکی mbar 1E-3 می باشد. لذا جهت دستیابی به فشار های پائین تر از پمپهای غیر مکانیکی استفاده می شود که یکی از انواع آن پمپ دیفیوژن (پمپ بخار) می باشد. در این پمپ عمل پمپاژ بوسیله راندن مولکولهای گاز به سمت دهانه خروجی بوسیله ممنتم حاصل از بخار روغن ، انجام می گیرد.

این پمپ ها اساسا شامل یک بدنه استوانه ای یا در برخی موارد خمره ای شکل می باشند که بوسیله جریان آب دیواره آن در هنگام کارکرد پمپ ، همواره خنک می شود.(در پمپهای کوچک این عمل بوسیله جریان هوا حاصل از فن انجام می گیرد.) در داخل این بدنه استوانه ای شکل یک فواره چتر مانند قرار دارد که معمولا دارای ۳ طبقه می باشد .

در کف این بدنه استوانه ای شکل یک هیتر قرار دارد که وظیفه گرم کردن و رساندن روغن داخل پمپ را به دمای جوش دارد.که مقدار ظرفیت گرمایی آن متناسب با حجم روغن درون پمپ طراحی می شود بطوریکه اگر مقدار روغن درون پمپ کمتر از مقدار تعیین شده باشد در اثر گرمای زیاد روغن می سوزد و اگر بیشتراز مقدار تعیین شده باشد روغن جوش نخواهد آمد و عملا پمپ بازدهی نخواهد داشت.

در اثر گرم شدن روغن درون پمپ که معمولا بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه طول می کشد روغن درون پمپ به بخار تبدیل می شود و به سمت بالا جریان می یابد. سپس از فواره های ایجاد شده در قسمت داخلی پمپ خارج کشته و به سمت دیواره جریان می یابد. مولکولهای گازی که با جریان مذکور برخورد می کنند، یک ممنتم قابل ملاحظه را دریافت می دارند.

در نتیجه این نیرو به سمت دهانه خروجی جاروب می شوند.در نهایت جریان بخار با دیواره برخورد نموده و کندانس می گردد و بصورت مایع در کف پمپ جمع می شود تا فرآیند مجددا تکرار شود.

توجه به نکات زیر در حین کارکردن با پمپ های دیفیوژن ضروریست:

– با توجه به اینکه روغن استفاده شده در این پمپها در صورتی که در شرایط اتمسفر گرم شود با اکسیژن هوا واکنش داده و از بین می رود ، لذا باید فشار داخلی پمپ قبل از شروع بکار تا مقدار مشخص شده توسط کارخانه سازنده کاهش داده شود. ( معمولا ۶E-2 میلی بار )

– فشار داخلی پمپ همواره هنگام روشن بودن پمپ به میزان اشاره شده در بالا، پائین نگهداشته شود تا جت های روغن درون پمپ بدرستی تشکیل شده و بخارات روغن به درون سیستم نفوذ نکند. معمولا هنگامی که فشار درونی پمپ به محدوده ۰٫۱ الی ۱ mbar برسد (بسته به طراحی پمپ توسط شرکت سازنده) پدیده برگشت روغن آغاز می گردد.

باید توجه داشت که مقدار سرد سازی این پمپ ها اهمیت زیادی دارد. اگر نرخ سرد سازی کم باشد باعث می شود که بخار بطور کامل کندانس نگردد و پدپده برگشت روغن بداخل سیستم افزایش یابد و راندمان پمپ کاهش یابد. از طرفی اگر سرد سازی زیاد باشد موجب می شود بخار حاصله در برخورد با دیواره گرمای زیادی از دست دهد و به مایعی با دمای پائین تبدیل شود که جهت تبدیل شدن به بخار به انرژی گرمایی و زمان بیشتری نیاز دارد که این امر هم موجب کاهش راندمان پمپ می گردد.

جهت جلوگیری از برگشت روغن و بالا بردن راندمان پمپ و همچنین ایجاد یک خلاء تمیز استفاده از تله سرد بروی دهانه ورودی پمپ توصیه می شود.

امروزه با استفاده از پمپ های دیفیوژن می توان به فشار ۱E-7 میلی بار دست یافت. در صورتی که ازآنها بدرستی استفاده شوند و از روغن های پیشرفته و تجهیزات جانبی مناسب استفاده شود.

این پمپ ها با سرعت تخلیه ۱۰الی ۴۵۰۰۰ لیتر بر ثانیه در دسترس می باشند.